'Goed tot morgen meneer'

Bonochi! Even een update vanuit Bonaire. Inmiddels ben ik hier al een maand, wat gaat dat snel! Ik ben al aardig gewend aan het leven hier en voel me eigenlijk wel thuis. De mentaliteit van ‘doe maar rustig aan, het komt wel goed’ bevalt me wel, al is dit soms ook wel vervelend als je even snel iets wilt regelen.. Ik leer steeds meer mensen kennen en daar wordt het wel leuker van! Zo hebben we bijvoorbeeld laatst met alle nieuwe leerkrachten uit Nederland (7 in totaal), wat gegeten en gedronken bij zonsondergang op het strand. Het is leuk om alle verhalen te horen en te delen want over elke dag is hier een boek te schrijven.

Het lesgeven is tot nu toe erg pittig (en dan druk ik het zacht uit). De taalbarrière maakt het moeilijk en daarnaast is er een groot cultuurverschil. De kinderen lijken niet onder de indruk van belonen en/of straffen en dit is soms erg frustrerend. Ze doen soms maar wat en ik heb er dan geen grip op. Waar het in Nederland helpt om een keer ‘boos’ te spelen, wordt het kookpunt hier regelmatig echt bereikt. Dat het ontbreken van airco bijdraagt aan het bereiken van dit kookpunt sluit ik ook niet helemaal uit.. het is echt bloedheet in het lokaal. Alle klassen krijgen dagelijks een grote bak ijswater voor de kinderen om het nog enigszins dragelijk te houden.

Uiteraard had ik dit moeizame lesgeven vooraf niet voor ogen en hierover praten we gelukkig ook veel met de Bonairiaanse collega’s, de andere nieuwe Nederlandse collega’s en de mensen die er zijn om ons te ondersteunen/ begeleiden. Dit is wel erg fijn, omdat je dan ook merkt dat je niet de enige bent waarbij het soms echt niet lukt. Je kan hier niet de leraar zijn die je in Nederland was/ zou zijn. Het maken van woordgrapjes is zinloos aangezien ze het Nederlands niet voldoende begrijpen en af en toe een leuk verhaal vertellen kost ook erg veel moeite om het voor de kinderen begrijpelijk te maken.

Een ander verschil met Nederland is het differentiëren. Hier zijn alle lessen klassikaal, aangezien de kinderen een te lage woordenschat hebben om opdrachten zelfstandig te kunnen maken (een plaatje van een aap zien ze niet als ‘aap’ maar als ‘macaco’). Extra aandacht voor het zwakke of sterke kind, is er eigenlijk niet bij.. hoe zonde ook.

Toch wordt ik elke dag vastberadener om het wel voor elkaar te gaan krijgen in deze klas. Ik wordt nu al blij van de momenten dat de kinderen proberen Nederlands te praten (wat toch een doel is dit jaar): ‘Meneer, mag ik gaan naar wc?’ of ‘ Goed tot morgen meneer’ i.p.v. ‘Goeiemorgen meneer’.

Naast het werk is er gelukkig nog geregeld tijd voor ontspanning. Elke dag leef je hier eigenlijk twee dagen: je hebt je werkdag en de ‘rest van de dag’. Zodra je tussen de prachtige vissen en zeeschildpadden aan het snorkelen bent, ben je de werkdag allang weer vergeten. Ook elk weekend voelt hier als een minivakantie. Nederlanders die hier al langere tijd zitten, geven ook aan dat dit gevoel niet gaat verdwijnen: Heerlijk! Daarnaast staat de Regattavakantie (3-10 okt) voor de deur, een vakantie met veel activiteiten en feesten op het strand. Op zee zullen allerlei zeilwedstrijden worden gehouden. Zelf zal ik meedoen aan de ‘swim to Klein Bonaire’, waar honderden/ duizenden mensen de oversteek van 800 meter door de Atlantische oceaan gaan maken naar het kleine eilandje dat net voor Bonaire ligt. Daarnaast komt diezelfde week Kensington naar hier, kortom: genoeg leuke vooruitzichten.

Neemt niet weg dat ik bepaalde dingen uit Nederland wel mis. Familie, vrienden, het voetbal... Het voetbal volg ik nu vaak via radio en anders is er altijd wel iemand die me op de hoogte kan houden van het eerste en het tweede. Daarnaast kijk ik ook elk weekend even naar de uitslagen van de F-pupillen en het G-team. Toch gek om na al die jaren die kinderen niet meer wekelijks te zien.. De eredivisie krijg ik goed mee via livestreams. Heerlijk om die zondagmiddagwedstrijden van half 3, om half 9 vanuit bed te kunnen zien haha.

Zelf heb ik inmiddels mijn eerste 14-daagse vakantie naar Nederland gepland in de kerstvakantie. Tot die tijd hoop ik dat iedereen regelmatig blijft appen/ skypen etc. Want dat is toch wel leuk ;).

Ayo!