Di promer siman - de eerste week

Bon dia! Inmiddels zit ik hier alweer een week. Het tijdsverschil met Nederland heeft ervoor gezorgd dat mijn ritme nog niet heel normaal is, want elke dag ben ik ongeveer 5 uur lokale tijd wakker. Gelukkig wordt het per dag ietsje later. Het eerste wat ik elke dag doe is de radio aanzetten op Dolfijn FM, waar Marco Borsato ook hier gewoon uit de speakers klinkt. Op deze wijze is het tenminste niet heel stil in huis. Ik begin inmiddels al aardig te wennen aan het zelf koken, zelf wassen etc.. want ook dat is voor mij allemaal nieuw natuurlijk. Waar ik nog wel wat aan moet wennen is de warmte. Zodra ik naar buiten stap drupt de eerste zweetdruppel alweer van m’n voorhoofd: het is hier echt warm. Het nieuws stelt me echter enigszins gerust. Deze temperatuur (gevoelstemperatuur 41 graden) is ook hier niet normaal. Ik blijk in het stormseizoen te zijn aangekomen en dit is de warmste periode van het jaar. De laatste dagen zorgt tropische storm Erika, die in het Caribische gebied is, voor de extreme warmte. Erika neemt de wind weg, zorgt voor een hoge luchtvochtigheid en een helderblauwe hemel. Deze combinatie zorgt voor benauwde omstandigheden. (Bronvermelding: De Antilliaanse Piet Paulusma). Gelukkig geeft diezelfde Piet aan dat de komende dagen de wind weer terug komt, ik hoop dat hij gelijk heeft.. Voor de ongeruste lezer: Er staat ook bij vermeld dat een tropische storm nagenoeg nooit Bonaire bereikt.

Ik ben inmiddels rustig begonnen om het eiland te verkennen. De Albert Heijn, Jumbo, Blokker en DA weet ik inmiddels te vinden. Toch wel handig, dat het hier zo lekker Nederlands is. Dit verkennen doe ik op m’n gekochte 2e hands fiets. Fietsen is met die warmte echter geen pretje. Helemaal niet als je huis bovenop een berg staat, zodat je elke dag een beklimming hebt waar ze bij de tour de france een koningsetappe van zouden maken. M’n zoektocht naar een scooter gaat dan ook nog steeds door, maar ben nu al lang blij dat ik niet meer alles hoef te lopen. Gelukkig is mijn auto hier binnen een aantal weken.

Mijn fiets heeft me al op een aantal leuke plekjes gebracht. Zo heb ik Jibe city club gevonden, een plek waar je uitstekend kunt windsurfen op rustig, helder water. De weg daar naartoe bracht me langs honderden flamingo’s, papegaaien en een aantal wilde ezels. Dat er midden op de rotonde een kudde wilde geitjes staat, valt me al bijna niet eens meer op.

Iets dichter bij mijn huis is Spice beach club, waar je met een vrolijk muziekje heerlijk op het strand kunt liggen. Vrijdag dronk ik hier mijn eerste biertjes en op de weg terug dacht ik even dat de alcohol wel heel overdreven zijn werking deed; Eerst zag ik een pick-up truck voorbijkomen waar in de achterbak twee mannen zaten te chillen op strandstoelen en kort daarna werd ik ingehaald door een man op een mountainbike met een motortje (Die wil ik ook!). Het kan hier blijkbaar allemaal..

Eenmaal thuis heb ik inmiddels een vast ritueel. Elke keer als ik thuiskom stap ik eerst gelijk onder de douche om af te spoelen/koelen. Het gebrek aan warm water is helemaal niet erg! Die warmte blijft een dingetje.. Het kost me dagelijks drie t-shirts.

De eerste week ben ik vooral zelf op pad geweest. Aangezien je hier je ogen uitkijkt en ik een aantal zaken moest regelen heb ik dit geen seconde erg gevonden. Dit regelen gaat echter echt op zijn Antilliaans: vandaag een afspraak gemaakt om me hier in te schrijven, datum van de afspraak: 13 oktober! (oktober ja..). Lekker rustig aan doen, houden ze hier wel van.

In het weekend heb ik het Nederlandse voetbal een beetje gevolgd en ben ik voor het eerst gaan zwemmen hier. Met veel gekleurde vissen om je heen en helderder dan helder water (met een heerlijke temperatuur) is dat echt genieten! Ik heb al een snorkelset aangeschaft en ook hiermee al even geëxperimenteerd. WAUW! De onderwaterwereld is hier echt súpermooi en zo helder! Ik kan niet wachten om hier meer van te zien. Wellicht dat mijn buurman me hiermee kan helpen. Hij is namelijk een duikinstructeur (altijd handig). Ook heb ik de eerste pelikanen gespot en..een leguaan! Wat een monster is dat, haha! Hij blijkt groter dan ik vooraf had gehoopt dus de ramen en deuren moeten thuis maar goed dicht! Vanavond was ik naar een informatieavond voor alle ouders, en de klassenassistent in mijn groep vertelde me als eerste dat we bezoek hadden in ons klas van jawel.. een leguaan (HELP!). Ze zei dat het vandaag voor een hele poppenkast had gezorgd waarbij kinderen op de stoelen stonden en een aantal kinderen het dier probeerden te vangen. Helden! Morgen mogen ze weer een poging doen..

De informatieavond was geheel in het papiaments. Ik heb er dan ook niet heel veel van meegekregen. Zelf heb ik me hier even voorgesteld en duidelijk gemaakt dat ik geen papiaments spreek: ‘Mi no ta papia Papiamento’. Gelukkig spreken de ouders ook allemaal Nederlands, nu de kinderen nog. Morgen zal ik gaan beginnen op de school en ik ben erg benieuwd hoe dit gaat worden. Ik heb er in ieder geval erg veel zin in. De klassenassistent in mijn groep, die de groep de laatste dagen heeft lesgegeven, zei dat de kinderen niet konden wachten tot ik zou komen. Aan de muur hing al een heel groot werkje met: ‘Welkom meneer Harry’. Dit was natuurlijk een verassing voor mij die ik morgenochtend pas mag zien.. bij deze – niet doorvertellen. Mijn naam zorgt echter wel een beetje voor hilariteit. De kinderen zijn de naam Harry niet gewend en spreken het dan ook uit als hari, wat in het papiaments lachen betekent. Gelukkig is dit nog altijd beter dan huilen...

Mijn volgende verhaaltje zal vast meer over mijn eerste ervaringen op de school gaan. Voor nu ga ik me nog even een klein beetje inlezen in de methodes, de schoolgids en de andere documenten die ik heb gekregen. Ik zie dat de kinderen het over Gekkie de geit hebben gehad. Benieuwd wat ze me daar morgen (in het Nederlands) over kunnen vertellen. Een blik op de namenlijst doet me beseffen dat ik de namen voor morgen sowieso allemaal niet in mijn hoofd ga krijgen. Een Jan of Piet zit er niet tussen.. Ik leg de boeken dan ook neer en ga slapen om zo morgen goed uitgerust aan mijn eerste werkdag te kunnen beginnen. Te Mañan (tot een volgende keer)! Ayo!